Lachen om foutjes

 Ik ruim zo af en toe mijn plaatjes op, soms maak ik een foto of kom iets tegen op het www en denk daar ooit nog wel eens iets me te kunnen doen. Wie deze foto maakte weet ik niet, maar het ontlokte me wel een lach deze morgen.

Jaren in beeld

Over de voortsnellende tijd denkend, heb ik maar eens wat foto's uit mijn album in mijn pc gezet, en een serie bij elkaar gehaald. Zo zie je de verandering van toen baby Haba tot nu oma Haba. Ik heb alle foto's maar overgezet naar zwart/wit, omdat het anders zo rommelig aan deed. En ik heb niet alle jaren natuurlijk bij elkaar , omdat dan de ruimte te klein zou worden. Ja eenenzeventig jaar is sneller voorbij dan je denkt en ik heb best heel wat foto's. maar ik heb ze uiteraard ook niet allemaal neergepoot, dat zou teveel worden. Dus maar een selectie gemaakt van het beschikbare materiaal. We hebben een tijd dia's gemaakt en daar heb ik geen foto's van, je kunt ook niet alles zo samenvatten natuurlijk. Maar ach ik ben weer even leuk bezig geweest en ik heb mijn fotoalbums weer eens bekeken.

 

Annie M.G.

 Ik denk dat veel mensen haar boeken wel kennen, nog steeds lezen kinderen de avonturen van Jip en Janneke.  Maar die heb ik als kind eigenlijk nooit gelezen, terwijl bij ons thuis iedereen graag las en als je dat nog niet kon, werd je voorgelezen. Nu werd er wel uit een van haar andere boeken voorgelezen, daar kan ik nog altijd het begin van herinneren. Dat was het boekje over het schaap Veronica. Op de eerste bladzijde stond : "Dit is het schaap Veronica, het schaap met zwarte voeten. En nu komt wat er allemaal gebeurde".  Mijn moeder heeft dat boekje eindeloos voorgelezen,  alle tekst was op rijm geschreven, dus het blijft ook makkelijk in het geheugen hangen. De avonturen van Veronica met de dames Groen en de Dominee die er regelmatig ook bij was. Ik kan me niet herinneren of die man ook in het huis van de dames woonde, maar ze gingen wel ontzettend veel met elkaar om. Dus of er een dubbele bodem in zat voor volwassen lezers zou ik niet meer weten. Maar ik genoot elke keer opnieuw van de avonturen van dat schaapje.

De afbeelding heb ik van het internet, want ik heb dat boekje niet voor het grijpen, ik denk dat het bij mijn kinderboeken in een kist op zolder is beland, misschien moet ik dat eens uitzoeken, dan kan ik de kleindochters er nog eens uit voorlezen.