Tekening

Van Laura heb ik weer een mooie tekening gekregen voorstellende, een veld zonnebloemen, met een appelboom in het midden (waaronder twee afgevallen appels)  In de lucht natuurlijk de zon , twee wolkjes en drie vogels. Kijk dat is weer een heel duidelijke tekening, nu vind ik dat wel, tenminste iets minder uitleg nodig dan de vorige ( de rupsen). Ik was alleen even mis met de afgevallen appels, ik dacht heel eventjes dat het twee konijntjes tussen de zonnebloemen waren. ;)

Akelei

In mijn tuin zijn er weer wat akeleien terug gekomen, ik blijf het mooie bloemen vinden al worden ze in de bloementaal de bloemen der dwaasheid genoemd. Maar zulke dwaasheid mag van mij massaal in mijn tuin bloeien ik heb nu paarse en witte Akeleitjes gespot, nu maar hopen dat er meer boven de grond gaan komen

Oma had de primeur !

Want toen het omadag was ( oma past elke donderdag op mij ) kijk eens wat ik toen opeens kon. . .

                       Ik hees me overeind aan de box en hop ik kan staan , hiep hoi. . . .

"Oma helpie. . . .  ik weet niet hoe ik weer moet gaan zitten, ik kan nu wel staan, maar het is vast niet de bedoeling dat ik dat de hele dag zo moet doen, nee hè,  echt niet , dat zou niet leuk meer zijn en dan word ik vast ook vreselijk moe.  Maar ik ben wel knap dat ik zelf al ben gaan staan, ja toch????? "

Nou jaaaaaa

Ik lag lekker in mijn stoel te slapen en opeens pakt mijn baasje me bij mijn lurven en propt me in een plastic geval met een deksel erop. Daarna tilt ze de heleboel op en ze zet de bak waarin ik zit op de bijrijdersstoel van haar voituurke. Nou je begrijpt wel ik laat me niet onbetuigd en mauw hele concerten wel zes kilometer lang.
Aangekomen waar we moeten zijn, weet ik het opeens, we gaan weer naar die onbeleefde dame, die altijd zomaar zonder te vragen, onder mijn staart kijkt. Daarna duwt ze een metalen ding aan alle kanten tegen mijn lijf aan. En als apotheose pakt ze mijn nekvel vast en steekt er een gemene naald in auwie. . . . .

Daarna word ik weer in die plastic bak gezet en gaan we weer naar de auto toe. Ik weer zingen tot we thuis zijn. Gelukkig mag ik er nu zelf thuis uitspringen en ik krijg een lekker hapje tegen de schrik.  Mijn baasje heeft beloofd dat ik in ieder geval voorlopig niet meer in die bak hoef, nou maar eens wat gaan drinken en kijken of ik mijn dutje kan hervatten, de slaap is wel al aardig over gegaan door al dat gedoe. Ik houd niet van auto's om in mee te rijden en al helemaal niet van die prikmevrouw.

Nummertje drie

Gisteren weer op mijn jongste kleinkind gepast. Inmiddels ook alweer acht maanden oud, ze gaat nu zelf alweer zitten, maar kruipen doet ze niet, met tijgeren scheurt ze zo snel door de kamer, dat ze misschien denkt ik ga niet kruipen, waarom zou ik die moeite doen.
Het is wel een heel vrolijk meisje trouwens, net zoals haar oudere nichtje, beiden huilen ze alleen als ze vallen of zich op een andere manier pijn doen.

Grote neef zie ik niet zo vaak, want die is al 18 en heeft andere dingen waar hij mee bezig is, studie en nog veel meer waar Laura en ik nog niet mee bezig zijn. Ik had ook wel zo'n grote broer willen hebben, maar ja dat gaat niet zomaar, dus als ik een grote broer nodig heb, mag ik die wel van Laura lenen heeft ze beloofd.

Dit speeltje maakt een irriterend muziekje moet ik zeggen, maar je kunt er ook op bijten en aan draaien terwijl het geen muziek maakt. Nu heeft oma het muziekje uit gezet, maar ik vind dat niet erg hoor, zo kan ik er ook leuk mee spelen.

Toch eens kijken of ik die muziek weer aan krijg, want alleen belletjes en rateltjes zijn wat minder leuk dan dat muziekje. Nu denkt oma dat ik zo straks een slechte smaak voor muziek krijg, misschien is dat wel zo, maar hoe meer herrie iets maakt hoe leuker ik het vind  :)

Vanmiddag weer . . . . .

Lekker buiten spelen, het is stralend weer dus waarom zouden we binnen gaan zitten?

Misschien kan ik bij Laura een kopje thee gaan drinken in haar huisje, al zal ik dan wel moeten bukken om binnen te komen. Nou ja ik kan ook op het terrasje in de tuin zitten en van de zon en een kop thee genieten nietwaar?

Moederdag

Al doen we er niet echt aan, gisteren zijn mijn dochter en ik samen naar Antwerpen gegaan voor onze gezamenlijke moederdag.

Dus natuurlijk eerst een lekker bakkie gedaan op een terras met uitzicht op de handwerpende knul  :)
Daarna hebben we nog van alles gedaan, een boottochtje onder de stad

Je kon ook een wandeling maken, daarvoor hingen er alle maten laarzen bij het begin, maar dat was niet op zondag dus werd het een boottochtje .

Toen we weer boven de grond waren was er in de stad ook genoeg te bewonderen

Hoe dit hofje heette heb ik niet genoteerd dus heb ik het gelijk vergeten, maar het was wel schilderachtig. Mizz. D zei dat het waarschijnlijk de Vlaaikensgang was en inderdaad dit deed bij mij een belletje rinkelen, het is inderdaad de naam van dit straatje.

Deze paal die de straat afsloot had stickers die ik bij ons nog nooit gezien had.

Kijk ook een leuke mural hier in Antwerpen, jammer dat er een serie fietsen voor stond. We hebben ook lekker geluncht en het was de hele dag heerlijk weer om in een stad rond te dwalen, natuurlijk aan het eind van de dag nog Leonidas gekocht, mijn dochter een flinke doos en ik heel zuinig (nee hoor ik ben alleen niet dol op chocolade) een minidoosje met één witte bonbon voor 's avonds bij  mijn koffie. Die heb ik ook opgegeten, maar een hele doos is mij te gortig, die slaan wit uit voor ik er toe kom om de boel op te eten. Zo een keer een bonbon is wel eens leuk maar ik ben er niet echt weg van.  Zo hebben we samen een gezellige moederdag gevierd

Even naar de stad

           
         

               Lekker met zoonlief en Aiva wat gedronken in het Hofje onder de Lange Jan.

Vreemde eend in de bijt

Tja ze denken dat het asiel voor alle dieren een opvang heeft, maar deze zal vanmiddag naar 'De Mikke'  worden gebracht, het vogel en egel asiel weet veel beter wat deze kleine nodig heeft.

We kunnen dat beessie toch geen verblijf bij honden en katten aandoen, en  bij het vogelasiel krijgt hij vast vriendjes die ook een beetje verdwaald waren en nu in de watten worden gelegd totdat ze groot zijn en op zichzelf kunnen passen.

Weekend

Hier schijnt de zon vrolijk naar binnen, dus ik kan straks lekker in de tuin aan de gang, eerst maar weer eens mijn  grasveldje maaien. Deze knutsel heeft dan ook niets met mijn tuin te maken , alleen met het gevoel dat ik zo vrij als een vogel ben en deze dag kan besteden hoe ik het zelf wil, het kan per uur nog veranderen natuurlijk.  Ik heb helemaal geen verplichtingen vandaag  :)

Weer woensdag

De taart was heerlijk gisteren, vandaag kan ik er weer voor zorgen dat ik die eraf train, nou ja trainen is het niet, maar met Laura ben je wel veel in beweging, ik hoop dat het weer wat zonniger zal worden, dan kunnen we veel buiten zijn.