Sneeuw

 Altijd als er sneeuw ligt, moet ik aan het gedicht van Jac.van der Waals 'Winterstilte' denken ik heb ook wat foto's van de tuin genomen als illustratie voor haar gedicht. En vanochtend lag er een aardig pak sneeuw. De auto's nemen heel voorzichtig de bocht, hier bij mij, niet onverstandig want het is een hoek van bijna 90º daar wil je niet uitslippen.

 

 

De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.

De boom houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.

De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend tooverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootsche, stille wonder.