De Paasvogel

Toen ik klein was, kwam voor Pasen geen haas in de buurt, nee voor ons was het de Paasvogel die de chocolade eitjes bracht, eigenlijk ook veel logischer voor een kind, de combinatie van vogels en eieren, een haas die eieren legde leek me ook erg onwaarschijnlijk.

Op Paasochtend gingen we naar de zolder waar onder het open gelaten zolderraam de Paasvogel zijn mandje voor ons kinderen had neergezet. Ieder kreeg haar eigen mandje met chocolade eitjes. Al tijden voor Pasen keek ik regelmatig naar de lucht om de paasvogel te zien komen. Iedere reiger of andere grote vogel ( af en toe een ooievaar) werd goed bekeken of hij misschien een mandje in zijn bek vervoerde. Ik heb de echte Paasvogel nooit kunnen betrappen, maar op Paasmorgen stonden de mandjes voor mijn zus en mij netjes onder het dakraam geparkeerd. Meestal was er één groter ei bij waar met suikerwerk vogeltjes op waren geplakt, dat ei lag dan midden in het mandje omringd door de kleinere eitjes die met zilverpapiertjes waren verpakt. Het grote ei had of doorzichtig papier of helemaal geen papier. We mochten voor het ontbijt onze gekookte eitjes beschilderen met plakkaat verf, soms waren de eitjes tijdens het koken al via het kookwater van een kleurtje voorzien en dan plakten we er wat versiering op.
Nu is het nog geen Pasen, maar toen ik daarnet een grote vogel voorbij zag vliegen schoot opeens deze herinnering in mijn gedachten.