dinsdag, mei 5

Vrij

Vandaag is het vijf mei, nu ben ik na de oorlog geboren, maar mijn ouders hebben er vaak over verteld, omdat ik het allemaal wel moest weten. Mijn zus is van 1940 maar die heeft er ook niet veel herinneringen aan. Ze was natuurlijk ook erg klein.
Ik weet wel dat ze zelf niet veel van Duitse soldaten moest hebben. Omdat mijn moeder het ons vertelde. Ik zal hier eens een incident uit die tijd neerzetten, het gaat over mijn zus die toen nog niet echt goed kon praten, en dat is voor mijn ouders gelukkig geweest.
Die hadden een plekje waar dingen gebeurden die tegen de bezetter waren, ook maakten zij daar zelf spijsolie van koolzaad, wat dus ook verboden was.
Toen op een bepaald moment de deurbel ging, mijn zus deed de deur open en zag daar een Duitse  soldaat staan. Mijn moeder was te laat omdat ze met de spijsolie bezig was. Mijn zus zei toen in haar nog kromme taaltje : 'Mamma is na de o'ie kijke' gelukkig begreep de soldaat het niet en wachtte even zodat mijn moeder naar de deur kon komen. Die had nog even de bibbers omdat ze niet wist of de man mijn zus had begrepen. Gelukkig was dat niet het geval en mijn moeder kon de man vertellen waar hij moest zijn, hij was gewoon de weg aan het vragen en niets anders.
Het tweede incident was op straat, mijn zus zat in de wandelwagen en een soldaat wilde haar een perzik geven, iets heel bijzonders in die tijd, misschien had hij thuis ook zo'n kleine meid, wie zal het zeggen. Toen zei mijn zus, :'K mot niks van een mof' ook weer een gemeende maar niet handige uitspraak van zo'n peuter, want ja wie had haar dat geleerd?  Mijn moeder heeft toen de perzik aangenomen en hartelijk bedankt, blij dat er verder niets was verstaan en de wandelwagen niet werd onderzocht, want mijn zus zat bovenop een pakket smokkelwaar, spullen voor onderduikers, dat mijn ouders in zware problemen zou hebben gebracht.
Kortom, als kind vond ik die tijd wel spannend lijken, maar nu ben ik echt blij dat ik van na de oorlog ben en dat wil ik ook graag zo houden.

Ik zit al de hele tijd met de slotregels van het gedicht "Vrede" van  L.Vroman in mijn  hoofd, ik zet ze hier nog even bij , misschien dat ze dan uit mijn hoofd verdwijnen, Het hele gedicht ga ik niet neerzetten, dat kan ieder opzoeken als ze dat willen.
                                                          


                                
                                         Kom vanavond met verhalen
 
                                          hoe de oorlog is verdwenen,
 
                                          en herhaal ze honderd malen:
 
                                          alle malen zal ik wenen.
    

16 opmerkingen:

  1. Tjonge heftig hoor, gelukkig is dat toen goed afgelopen!
    Ach, onder die gewone Duitse soldaten, die in dienst moesten, zaten ook best wel veel goede hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben gelukkig ook van na de oorlog. Mijn Opa was een echte rooie rakker en zat in het verzet. Hij is in 1944 opgepakt, maar kon later door alle commotie rondom de eindfase van de oorlog ontsnappen. Bij mijn opa ben ik geboren en die heeft het eerste halfjaar veelal voor mij gezorgd. Ook daar werd gesproken over de oorlog.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goedendag zeg ik nu denk ga eens kijken of hier een verhaal staat. En ja warempel en wat een onroerend verhaal zeg.ik heb ruim voor de oorlog. Maar na de jaren verder ging had mijn pa meer last van zijn ervaring van de oorlog tijdens marine. Maar denk ik wel verteld heb. Dan mijn broer in Libanon andere oorlog maar wel met trauma. Geen oorlog mag ooit vergeten . Maar ach je zus maar goed dat die mannen haar niet begreep,en misschien zijn familie enorm miste als hij hier gezin tegen kwam.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oef, al maar goed dat je zus niet verstaan werd.. stel je toch voor.. kom je door zo'n kleintje toch behoorlijk in de problemen! Van dat soort 'gewone' oorlogsverhalen.. die zijn toch mooi om te horen hè.. maar inderdaad, het was toch een enórm zware tijd voor de mensen.. daar is zo'n crisis als dit niks bij.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. jemig haba, wat een verhaal, ja kan me voorstellen dat je er wel klaar mee bent, ik hoorde de verhalen van mijn ouders en dat vind ik echt al genoeg, ik hoop het nooit mee te maken

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben van ruim na de oorlog zelfs. En daar ben ik blij om, maar ik heb wel heel veel over gelezen.

    Love As Always
    Di mario

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een dapper mens was jouw moeder (ongetwijfeld ook je vader.) Ik heb wel hard gelachen om het commentaar wat je zusje tegen de Duitser zei maar stel je voor dat hij het had verstaan...
    Mijn moeder (geboren in 1937) verraadde haar vader tijdens de razzia in Rotterdam. Mijn opa had zich onder het bed verstopt en mijn moeder wees dat in haar onschuld aan. Hij was gelukkig te oud om mee te hoeven komen.
    Mijn vader is van 1934 en weet er nog veel van maar praat er nauwelijks over. Teveel gezien. Bijna overleden in de hongerwinter. Een broertje verloren.
    Prachtig gedicht. Alle malen zal ik met je mee wenen...
    Lieve groet ♥


    BeantwoordenVerwijderen
  8. Goedenmorgen Haba was een vreemde 5mei heb mijn rondje gedaan en heb de keuken goed gedaan. Gisteravond NPO 1 gekeken was mooi en vreemd tegelijk.
    Vandaag naar werk tis woensdag .fijne dag groetjes 👍🙋💋

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Er is heel veel gebeurt in die tijd. Mijn opa en oma moesten naar Nederland vluchten waar ze goed zijn opgevangen. Dat is nu wel anders. Jammer dat er nog steeds oorlog is in de wereld. EN amerika zit overal bij, en Nederland steunt vele oorlogen..

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je moeder een paar keer in een gevaarlijke situatie door je zusje.
    Gelukkig ging het goed.

    Mooie slotregels van het gedicht.

    Maak er een mooie dag van Haba.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ojee je moeder heeft dit ook meegemaakt. Het was toen ook heftig geweest. Het was gevaarlijk geweest. Kwam door je zusje. Maar gelukkig ging het later weer goed. Vroeger hebben veel mensen meegemaakt. Onze moeder had ook vreselijk meegemaakt. Toen vertelde aan ons. Haar vader.... Vreselijk. Maakt een mooie dag ervan. Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
  12. ik ben ook van na de oorlog... vanaf kind af aan geÏntrigeerd en dat ben ik nog steeds, films kijk ik niet, docu's wel... misschien omdat het in mijn kindertijd een verboden onderwerp was gezien de aard van mijn grootvader... hoe dan ook... velen leden en lijden nog steeds en dat vind ik wel heel erg .

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Goedemorgen Haba kwart over 10 moet ik naar de tandarts voor controle. en had gisteren me gebeld of ik in de ochtend kon. Want vele hadden afgezegd. Te bang of eentje mocht niet van haar man. Lekker nu heb ik daarna hele dag nog. Al kan je niet veel hahahaha fijne donderdag groetjes van mijn 🎁🙋🙋

    BeantwoordenVerwijderen
  14. vecht je met gezondheidsgerelateerde problemen zoals infectie, ziekten of virussen, ik zeg je dat dit niet het einde van je leven is, neem dan contact op met DR DOHGO, kruidengeneeskundige voor genezing! hij heeft kruidengeneesmiddelen en een permanente oplossing voor allerlei ziekten of gezondheidsproblemen. Ik raad u DR DOHGO vandaag alleen aan omdat ik zijn kruidengeneesmiddel ook heb gebruikt om mijn herpes van een jaar te genezen en het werkte perfect voor mijn probleem, u kunt eigenlijk bespaar jezelf zuurverdiende centen voor medicijnen die niet werken als je vandaag maar contact kunt opnemen met DR DOHGO voor echte en permanente kruidengeneesmiddelen. Help dit bericht te delen om levens te redden voor je geliefden. DR DOHGO is gespecialiseerd in deze gebieden, permanent kruidensupplementen voor angst en depressie, hiv, diabetes, kanker, HPV, ALS, herpes etc. E-mail: doctordohgo@gmail.com bel of whatsApp hem op + 2347062142293

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Na 2 jaar en 11 maanden pijn en verdriet te hebben gehad, was Dr. Molemen in staat om mijn leven terug te krijgen met zijn kruidengeneeskunde, mijn goede vrienden, ik ben al 2 jaar hiv-positief en elke dag huil ik tot God omdat ik een moeder was van 2 schattige kinderen die naar me opkeken, ik nam mijn medicijnen uit het ziekenhuis, ik heb ook wat gebeden tot God dat hij een wonder in mijn leven zou doen, mijn vrienden dit is een levensontroerend verhaal dat ik met jullie allemaal deel op het net vandaag, een paar maanden geleden was ik aan het surfen op het net toen ik een aantal goede getuigenissen vond over Dr Damisa Herbs, en iemand adviseerde hem Hiv te genezen door Dr Damisa, ik had altijd vertrouwen dat God iemand kon gebruiken om mij te genezen, ik nam contact op met Dr Damisa en ik vertelden hem over mijn probleem, hij zei me dat ik me geen zorgen moest maken dat bij God alle dingen mogelijk zijn en ook dat hij wat kruidenkruiden voor me zou bereiden die ik moet nemen en hij zal het medicijn naar mij sturen , goed na alle begeleiding en medicatie van Dr Damisa hij adviseerde ijs dat ik opnieuw voor controle ga om mijn statusresultaat te zien en hij verzekerde me van een goed resultaat, ik was op dit moment bang omdat ik nooit wilde dat iemand me nog een keer zou vertellen dat ik positief ben, na 2 dagen ging ik naar het ziekenhuis voor controle en ze zeiden dat het resultaat vrijdag zou zijn, om 11:00 uur op vrijdag belde de ziekenhuisarts me en vertelde me dat het resultaat uit was en ik ben negatief, ik was geschokt en kon het niet geloven, ik belde onmiddellijk Dr Damisa en vertelde hem over het goede nieuws dat hij me vertelde om me te verheugen en ervoor te zorgen dat ik mijn getuigenis met mijn vrienden deel en daarom doe ik dit nu, vrienden, u kunt vandaag contact opnemen met Dr Damisa op WhatsApp + 2349019010998 of e-mail doctordamisa@gmail. com

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk weekend

 Afgelopen weekend was ik met de kinderen en kleinkinderen een weekendje in een huisje van 'Centerparks'  die kennen jullie vast ook...